قرارگاه فرهنگی انتظار امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف

این وبلاگ جهت انتشار معارف مهدوی و تجدید بیعت با محور عالم وجود، حضرت مهدی (عج)، ایجاد شده است

قرارگاه فرهنگی انتظار امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف

این وبلاگ جهت انتشار معارف مهدوی و تجدید بیعت با محور عالم وجود، حضرت مهدی (عج)، ایجاد شده است

قرارگاه فرهنگی انتظار امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف

بر سر گنبد زرین حسین بن علی(ع)
پرچم کرب و بلا منتظر توست، بیا

۲ مطلب در مرداد ۱۳۹۸ ثبت شده است

ورود امام زمان ممنوع !!!

شوخی نبود که، شب عروسی بود. همان شبی که هزار شب نمی شود. همان شبی که همه به هم محرمند... همان شبی که وقتی عروس بله می گوید، به تمامی مردان داخل تالار محرم میشود! همان شبی که فراموش می شود عالم محضر خداست... آهان یادم آمد! این تالار محضر خدا نیست، تا می توانید معصیت کنید!

همه و همه آمدند... اما ای کاش امام زمانمان هم می آمد، حق پدری دارد بر ما...! مگر می شود او نباشد؟! عروس برایش کارت دعوت نفرستاده بود، اما آقا آمده بود... به تالار که رسید سر در تالار نوشته بودند: ورود امام زمان ممنوع!!! دورترها ایستاد و گفت: دخترم عروسی ات مبارک ولی... ای کاش کاری می کردی تا من هم می توانستم بیایم... مگر می شود شب عروسی دختر، پدر نیاید؟! من آمدم اما... گوشه ای نشست و برای خوشبختی دخترش دعا کرد...

 *****

مولا جان! چه ظالمانه یادمان می رود که هستی!

ما که روزی مان را از سفره تو می بریم و می خوریم، اما با شیطان می پریم و می گردیم...

می دانم گناه هم که می کنیم، باز دلت نمی آید نیمه شب در نماز دعای مان نکنی... هر چه باشد شما رحمت واسعه ی حق هستید...

امام زمان همچنان مظلوم است...


امام زمان مظلوم است

یکی از شیفتگان حضرت ولی عصر ارواحنافداه که در عالم کشف و شهود خدمت ایشان مشرف شده، ایشان را بسیار غمگین می بیند. از حال آن بزرگوار سوال می کند. حضرت می فرمایند: دلم خون است. دلم خون است...

آری دلش خون است، از ظلمها و ستم ها، از گناهان دوستانش، از بی وفایی یارانش
آری مولای ما در غربتی عجیب با گناهان ما می سوزد و می سازد و اشک می ریزد و هیچ گاه به دوستان بی وفایش نفرین نکرده است و نخواهد کرد چرا که او مظهر احسان الهی است. بیایید کمی با خودمان رو راست باشیم. از شما و خودم می پرسم. برای آقایمان چه کار کرده ایم؟

حقیقت این است که اگر ما او را می خواستیم می آمد. ولی ما او را رها کردیم و پی کار های خویش رفته ایم... خوب بنگرید در جامعه ای که منسوب به مولای زمین و آسمان، حضرت مهدی(عج)، است در رسانه هایش تبلیغ برای تنقلات و زوائد زندگی خیلی بیشتر از تبلیغ برای آن امام عزیز و مهربان است. آیا این ننگ نیست؟

واقعا جای تاسف است که مردم و مسئولان ما از صاحب اصلی این نظام مقدس و این انقلاب اسلامی، همان آقایی که از حتی بسیار قبل تر از شروع  انقلاب، بنیان گذار این انقلاب را مدد و تایید نمود و در تمام بحرانهای بعد از انقلاب او را یاری نمود. همان مولایی که در طول هشت سال دفاع مقدس مستقیم و غیر مستقیم به رزمندگان مان کمک و مساعدت نمود. همان آقایی که هم اکنون نیز بزرگترین و قدرتمند ترین حامی و پیشتیبان ملت مظلوم ایران و همه مسلمانان و مقام معظم رهبری است.

آیا بی انصافی نیست از این آقای غریب و مظلوم عالم، که هرچه داریم به برکت وجود مقدس و نازنین این بزرگوار است غافل باشیم؟ به خدا قسم بی انصافی است که در این عالم، دل به هر بی سو پایی ببندیم و به یاد هر فاسد و فاسقی باشیم ولی امام مهربان مان را که لحظه ای از یاد شیعیان و محبانش غافل نیست، فراموش نمائیم.

مع الاسف با اینکه ما از یاد آن حضرت غافلیم، اما ایشان خیلی مهربان و رئوف است. هر چه باشد پسر علی(ع) و فاطمه(س) است. او به بدی ما نظر نمی کند و دست به دعا برداشته و برای همه ما دعا می کند. حضرت حجت(عج) وقتی گنهکاری ما را می بیند، برای هدایت ما اشک می ریزد و از غفلتمان خون دل می خورد. بگذریم.

اگر گره یا مشکلی در زندگی ات داری؛ اگر بیماری و یا کسالتی داری و یا مریضی در خانواده ات داری؛ اگر از همه دنیا خسته شده ای؛ از او یاد کن. با او درد و دل کن. بی گمان دعای مستجاب ایشان شامل حالت خواهد شد.

ولی جان مولا(ع) هر که هستی مرد باش! و به سمت او بازگرد... او منتظر ماست...