الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی جَعَلَنَا مِنَ الْمُتَمَسِّکِین بِوِلاَیَةِ
سلطان اولیاء، سخن گذار منبر سلونی، سرور مطلبی، ابن عم نبی، مهر برج إنّما،
شهسوار لافتی، عروة الوثقی، کلمة الحسنی، سید الاوصیاء، عماد الاصفیاء، رکن الاولیاء،
آیة الله العظمی، خیر المومنین،
امام المتقین، اول العابدین، ازهد الزاهدین، زین الموحدین، یعسوب الدین، حبل الله المتین، لنگر آسمان و زمین، غیاث المستغیثین،
امان الخایفین، امیر العوالم، نباء العظیم، صراط المستقیم،
قرآن الکریم، سرالاسرار، نورالانوار، امام الاطهار، ولی الجبار، معدن الاسرار، شهاب الثاقب، وجه الله،
عین
الله، سیف
الله ، روح الله، باب الله، نور الله، عبدالله،
اسدالله الغالب، غالب کل غالب، مظهر
العجایب
آقاجانـــــم علــی بن ابـی طالب (صلوات الله و سلامه
علیه)
همتای علی نخواهد آمد و الله
صد بار اگر کعبه ترک بردارد
امروز روز آغاز مهربانی خداوند با دنیاست،روز مهربانی تو با جان های تشنه ما، امروز از آنِ توست؛
مثل تمام فردا های نیامده، مثل تمام دیروز ها، مثل تمام روز ها، هفته ها، ماه ها و سال ها؛
روز شکوفا شدن گل های محمدی در دامنه نام شکوهمند تو.
امروز عطر گل های محمدی فراگیر می شود و باغ های عصمت، در شکوه امامتت شکوفه
خواهند کرد، با نفس های معطرت.
ابدیت در تو خلاصه می شود وشادی، با لبخندت به نهایت کمال می رسد. بعد از امروز،
جهان آغاز می شود؛ جهان از امروز دوباره متولد خواهد شد.
امروز نوح،کشتی نجاتش را به دست تو می سپارد تا سینه سخت ترین توفان ها را
به سمت ساحل های امن بشکافی.
ای یگانه منجی دوران، از امروز، سکان هدایت بشر به دست توست. از امروز،
شادی های ما آغاز خواهند شد؛ مثل غم های طولانی تو.
بر ما ببار ای رحمت بی انتهای خداوند!
بر ما ببار که سال هاست کویر سینه هامان، تشنه باریدن زلال توست.
خدا کند که بیایی...
آغاز امامت و زعامت آقای جهان، امیر دوران، حضرت حجت بن الحسن(عج) را
به همه ی شما عزیزان تبریک و تهنیت عرض می کنیم.
السلام علیک یا أبا الإمامِ المُنتَظَر. السلام علیک یا أبا المهدی علیه السلام
مولا جان، درود بر تمام تنهایی ات، که حتی از دیدن فرزند، محرومت کردند! درود بر غربتت
که یاد مدینه را در نگاهت زنده می کرد. درود بر جهاد فی سبیل الله تو، که پایانش به
شهادت ختم شد.
انگار آستان کبریایی خانه ات، دانشگاه احساس فرشتگان بود، فرشتگانی که عاشق شدن
را از تو آموختند و با تو عشق الهی را تجربه کردند؛ عشقی که تو را در حصار تنهایی
_ دور از وطن و تحت نظر _ قرار داده بود، عشقی که تمام موجودات را وادار می کرد تا به
ارتفاع نگاهت سجده، و ژرفای شکوهت را در عرش جستجو کنند.
مولا جان،
فانوس به خون نشسته مژه هامان را نذر سقاخانه عشق ات می کنیم و پیشانی ارادت
به آستان آسمانی ات می ساییم.
شهادت امام حسن عسکری(ع) را به محضر فرزندش، امام زمان ارواحنا فداه و همه
عاشقان و شیفتگان اهل بیت پیامبر(ص) تسلیت عرض می کنیم.